Fangol.pl

Nigdy nie spotkałem kogoś takiego jak on. Cristiano zawsze pojawia się w szatni jako pierwszy, a wychodzi z niej jako ostatni. To wielki profesjonalista, który zawsze chce walczyć, nawet na treningach. Bardzo dobrze wspominam grę z nim w jednej drużynie, sprawił, że stałem się lepszym piłkarzem. To dobry człowiek i świetny przyjaciel. Oczywiście podarowałem mu mnóstwo asyst! Przy czym jeśli dwukrotnie podawałem mu piłkę, on wykorzystywał obie te sytuacje. To niesamowity piłkarz. Jeden z najlepszych na świecie i w historii tego sportu.

Słyszałem mnóstwo rzeczy o Manchesterze - że to miasto jest takie i takie, a pogoda jest taka i taka, ale jak na razie wszystko jest okej. To najlepsze miasto, w którym do tej pory byłem. Pochodzę ze Szwecji, więc nie mam wysokich wymagań, co do... jak wy to nazywacie... pozaboiskowych rzeczy. Jestem zwykłym, rodzinnym gościem. To oni są dla mnie najważniejsi, a reszta dużo mniej się liczy. Dla przykładu, jak byłem w Paryżu to przez cztery lata nawet raz nie poszedłem zobaczyć Wieży Eiffla. Mówiłem im, żeby zastąpili ją moim pomnikiem, ale tego nie zrobili. Może jeżeli to zrobią to się tam w końcu wybiorę.

Talent, albo się go ma albo nie! Żeby zawdnik, który go ma, się rozwijał, trzeba mu uświadomić, że jego umiejętności muszą służyć drużynie. Jeśli gra tylko dla siebie, nie będzie z niego pożytku. Utalentowany zawodnik musi dostosować się do partnerów z drużyny".

Króla znam z czasów kiedy był jeszcze księciem i mam z nim jedną anegdotę. Pewnego razu wręczał mi złoty medal i powiedziałem mu: 'Królu, nie byłoby lepiej, żebyście nam dali trochę pieniędzy co miesiąc?'. Teraz za każdym razem, kiedy go widzę, to pytam go: 'jak tam nasza sprawa?' A on o odpowiada: 'nasza sprawa ma się dobrze, ale cały czas jest tak samo jak było'.