Fangol.pl

Sama myśl o tym, że mogłem tutaj spotkać Zidane’a i uścisnąć jego dłoń, była dla mnie ekscytująca. Niestety, nie udało się. „Zizou” grał w taki sposób, który mi się najbardziej podoba. Świetnie operował piłką w środku pola, dysponował dobrym strzałem i podaniem. Oczywiście, nie porównuję się do niego w żaden sposób. Po prostu go podziwiałem. Czasem włączam sobie jego filmy, żeby popatrzeć na jego grę. Obecnie lubię spojrzeć na Brazylijczyka Ganso z Sevilli.

Zdobyłem w swojej karierze 400 goli. To ładny rekord. Zawsze staram się strzelać tak dużo goli jak tylko mogę. No tak, to dużo goli... To pewnie więcej bramek, niż niektórzy mają rozegranych meczów. Jestem szczęśliwy z tego powodu.

Cristiano będzie zarabiał 20 milionów netto, 18+2. Zmienne, to po prostu złota piłka".

Nie chcę, żeby konfrontowano mnie z kolegą. Smutne jest też to, że niektórzy krytykują mnie po to, by bronić mojego kolegę. Kto zagra w derbach? O tym decyduje trener, ja zawsze chcę grać. Jeśli wejdę z ławki, też będę zadowolony. Chodzi o zdobywanie tytułów i jeśli trzeba, to mogę grać jako bramkarz. Moim zadaniem jest walka".

W Realu mam wielu przyjaciół. To właśnie w Madrycie mam mojego największego przyjaciela Sergio Ramosa. Według mnie to najlepszy obrońca na świecie. Dobry człowiek, wielka osobowość i świetny wokalista. On naprawdę ma bardzo dobry głos.

Tegoroczna liga jest tak konkurencyjna jak się spodziewaliśmy, ale to nie jest sprint, to maraton. Walczymy dalej, jak zawsze. Bóg pomaga tym, którzy ciężko pracują".

Nigdy nie spotkałem kogoś takiego jak on. Cristiano zawsze pojawia się w szatni jako pierwszy, a wychodzi z niej jako ostatni. To wielki profesjonalista, który zawsze chce walczyć, nawet na treningach. Bardzo dobrze wspominam grę z nim w jednej drużynie, sprawił, że stałem się lepszym piłkarzem. To dobry człowiek i świetny przyjaciel. Oczywiście podarowałem mu mnóstwo asyst! Przy czym jeśli dwukrotnie podawałem mu piłkę, on wykorzystywał obie te sytuacje. To niesamowity piłkarz. Jeden z najlepszych na świecie i w historii tego sportu.

Słyszałem mnóstwo rzeczy o Manchesterze - że to miasto jest takie i takie, a pogoda jest taka i taka, ale jak na razie wszystko jest okej. To najlepsze miasto, w którym do tej pory byłem. Pochodzę ze Szwecji, więc nie mam wysokich wymagań, co do... jak wy to nazywacie... pozaboiskowych rzeczy. Jestem zwykłym, rodzinnym gościem. To oni są dla mnie najważniejsi, a reszta dużo mniej się liczy. Dla przykładu, jak byłem w Paryżu to przez cztery lata nawet raz nie poszedłem zobaczyć Wieży Eiffla. Mówiłem im, żeby zastąpili ją moim pomnikiem, ale tego nie zrobili. Może jeżeli to zrobią to się tam w końcu wybiorę.

Talent, albo się go ma albo nie! Żeby zawdnik, który go ma, się rozwijał, trzeba mu uświadomić, że jego umiejętności muszą służyć drużynie. Jeśli gra tylko dla siebie, nie będzie z niego pożytku. Utalentowany zawodnik musi dostosować się do partnerów z drużyny".