Mające ponad 60-letnią tradycję rozgrywki ligowe w Grenlandii odbywają się w niespotykanej powszechnie formie. Z powodu warunków pogodowych oraz dużych odległości dzielących miasta podzielone są one na trzy fazy. W pierwszej mierzą się ze sobą zespoły z tych samych miast. W kolejnej, rywalizują ze sobą najlepsze zespoły w obrębie tych samych regionów. Zwycięzcy rozgrywek regionalnych spotykają się w Nuuk, stolicy Grenlandii, gdzie w ciągu jednego tygodnia rozgrywane są Grenlandzkie Mistrzostwa Futbolu (Angutit Inersimasut GM). Uczestniczy w niej 8 najlepszych klubowych drużyn, które są podzielone na dwie grupy. Po fazie grupowej następuje runda pucharowa, w której wyłaniany jest mistrz Grenlandii. Całość trójfazowych rozgrywek trwa zaledwie kilka tygodni ponieważ w ciągu roku tylko przez taki okres na wyspie warunki atmosferyczne pozwalają na rozgrywanie meczów.
reklama
reklama
The notorious walk 😂😎👊🏾 bonne semaine à tous @equipedefrance #fiersdetrebleus @thenotoriousmma @paulpogba
Francuski gwiazdor na ostatnim treningu reprezentacji Francji zaprezentował charakterystyczny chód Connora McGregora. Mały hołd dla Irlandczyka czy bardziej parodia? ;)
Media spekulują, że wobec absencji Toniego Kroosa Real Madryt może zdecydować się na taktykę 4-4-2. Myślicie, że to byłoby dobre rozwiązanie na mecz przeciwko Atletico? Spotkanie już w najbliższą sobotę!
reklama
Czy zakończę moją karierę w Realu Madryt? Czemu nie. W futbolu wszystko zmienia się bardzo szybko, ale na ten moment powiedziałbym, że skończę w Realu.
To było już kilkanaście minut po ostatnim gwizdku. Polski sektor wciąż był pełny, bo fani czekali na pozwolenie na bezpieczne opuszczenia stadionu. Tymczasem do ogrodzenia podeszła grupa miejscowych fanów. O dziwo, nie po to, żeby rzucać race ani inne przedmioty. Rumuni unieśli do góry szaliki swojej reprezentacji, ale po chwili zaczęli pokazywać naszym kciuk podniesiony do góry, rozbrzmiały oklaski. Ci kibice chcieli pokazać szacunek do gry naszej drużyny. Polscy kibice odpowiedzieli gromkimi brawami. Ta wspólna radość trwała dobre pięć minut. I o to właśnie chodzi w kibicowaniu. W czasach, gdy grałem w Anglii, spotkałem się kilka razy z takim zachowaniem. Wiem, co to znaczy dostać brawa od kibiców rywala. Te pięć minut w Bukareszcie to był jeden z miłych momentów wieczoru.
reklama
