Fangol.pl

Nie mam wątpliwości, że jestem w najlepszym klubie na świecie. Mam najlepszych piłkarzy i moją rodzinę u boku. Cieszę się z pobytu w Barcelonie. Co wydarzy się potem? Mam czas i czuję, że klub jest po mojej stronie. Wciąż będziemy planować najbliższą przyszłość będąc jednocześnie skoncentrowanymi na tym co się dzieje teraz. Wiem, że jeśli nie będę tutaj, to nie będę nigdzie.

Dziękuję wszystkim za wiadomości i za wsparcie. Jestem Wam bardzo wdzięczny. Jestem pewny, że wszystko pójdzie dobrze i wrócę jeszcze silniejszy.

Kiedy dopiero co wszedłem do klubu, moim pierwszym celem był Gareth Bale. Cały czas czułem się wtedy, jakby Bale był praktycznie piłkarzem Manchesteru United. Walczyłem o niego do ostatniej minuty. Oferowaliśmy mu więcej pieniędzy niż Real Madryt. Jednak Gareth bardzo chciał odejść do Hiszpanii. To był jeden z piłkarzy, jakich najbardziej chciałem w Manchesterze. Kolejnym był Cesc Fabregas, o którym do ostatniej minuty myśleliśmy, że będzie naszym zawodnikiem. Pamiętam też, jak po raz pierwszy spotkałem się z Sir Alexem Fergusonem. Powiedział mi, że jest realna szansa ściągnięcia do klubu z powrotem Ronaldo. To były nasze główne cele w sezonie, w którym objąłem klub. Nie miałem intencji ściągania siedmiu - ośmiu piłkarzy, ponieważ mieliśmy skład, który dopiero co wygrał ligę,

To, na czym stoję, ocenię na wiosnę. Wtedy ogłoszę swoją decyzję. Zarząd klubu ma też wolną rękę. To, że jestem tu tak długo, nie oznacza, że mam jakieś specjalne prawa. Jedziemy na jednym wózku.

Wyniki przyjąłem z uśmiechem. 16. miejsce? Czasami ciężko to zrozumieć. Każdy, kto interesuje się futbolem, sam zweryfikuje klasyfikację. Na którym miejscu bym się widział? Z Bayernem zdobyłem mistrzostwo i Puchar Niemiec. Zostałem najlepszym od 30 lat królem strzelców Bundesligi, w Lidze Mistrzów byłem wicekrólem. Dotarłem z reprezentacją do ćwierćfinału. Jestem zadowolony z tego, co udało mi się osiągnąć. To bardziej udany rok od poprzedniego. Dla siebie jestem numerem jeden (śmiech).

Cieszę się, że od początku negocjacji z Bayernem nie słyszałem od nikogo takich słów jak w Dortmundzie. Wszyscy w klubie mają świadomość, jakim jestem piłkarzem i co udało mi się osiągnąć zarówno indywidualnie i drużynowo. Przez lata stawałem się coraz lepszy. Widzą to w Monachium. Zdawano sobie sprawę, że negocjacje nie będą łatwe i że nie zgodzę się na wszystko, co zostanie mi zaproponowane. Mam już pewne doświadczenie w rozmowach. Czasem trzeba być cierpliwym, to trwa, gdy gra toczy się o wielką stawkę...

Jak zdrowie pozwoli, to już po zakończeniu profesjonalnej kariery mógłbym zagrać w Goczałkowicach. I to nawet na stoperze. Gdyby tak się stało, przebyłbym drogę podobną do taty, który też zaczynał jako ofensywny zawodnik, a kończył jako środkowy obrońca w Goczałkowicach.