Fangol.pl

Z jaką drużyną chciałbym się zmierzyć na naszym pierwszym Mundialu w historii? Brazylia. To pierwsza ekipa, która przychodzi mi do głowy.

To tylko częściowo prawda. W Brazylii nie chcę więcej grać. Jestem już tym zmęczony. Kluby, w których w ostatnich latach występowałem, miały duże kłopoty finansowe. Musiałem walczyć o należne mi pieniądze. To już nie dla mnie. Gdybym miał ofertę z innego kraju, mogę ją rozważyć.

Nie byłem pod wrażeniem gry PSG, mimo, że przegraliśmy 3-0. To dobra drużyna. Pierwszy gol, którego strzelili po 10 minutach gry, zabił nas. W pierwszej połowie to my byliśmy w posiadaniu piłki i tworzyliśmy groźne sytuacje pod ich bramką. Zostaliśmy ukarani przez kontry i musieliśmy zapłacić za nasze błędy. Teraz to od nas zależy, czy wyciągniemy wnioski z tej lekcji.

Cóż, niektórzy lubią życie na bogato. Jeśli cię stać, by płacić zawodnikom pół miliona euro rocznie, to fajnie. Gdy awansujesz co roku do fazy grupowej pucharów, jest dobrze. Ale gdy coś się nie uda, jak to miało miejsce w tym roku, to zostajesz z tymi kontraktami i możesz mieć problem. Ale generalnie nie chcę oceniać polityki transferowej Legii w ostatnich latach, bo musiałbym mocno pojechać... Powiem tylko krótko – gdybym ja miał tyle niewypałów co ostatnio Legia, to bym się ze wstydu spalił. Wszystkiego nie przewidzisz, ale nie można cały czas liczyć na takiego farta, jak w przypadku Odjija-Ofoe.

Cieszę się z obecności w naszym składzie Dario Benedetto i Mauro Icardiego, ale 'Pipa' Higuain zasługuje na jeszcze jedną szansę w reprezentacji Argentyny. Jako piłkarz i jako osoba.

Najbardziej niewiarygodne było to, że ludzie cały czas gapili się na mnie. Wieczorem wychodziłem trochę częściej, ale nie za dużo razy, bo nie chciałem czuć się niekomfortowo. Napisano różne rzeczy, ale to rasizm był jedynym powodem, dla którego odszedłem. Jeśli kiedykolwiek gdzieś szedłem, czułem, że ludzie ze mnie żartują. Jak tylko poszedłem do sklepu, otrzymywałem dziwne spojrzenia i komentarze. I chociaż nie mogłem znieść tego, co myślą o mnie ludzie, starałem się skupić na graniu w piłkę. Bardzo się martwiłem o rodzinę i przyjaciół. Nie chciałem, żeby musieli tego doświadczać. Kończyło się na tym, że żadni znajomi nie chcieli mnie odwiedzić w Polsce, bo było aż tak źle.