Fangol.pl

W poprzednim sezonie z Cagliari, kiedy wygraliśmy 4:1, Fabio Quagliarella podszedł do karnego i trafił w słupek. Po meczu rzuciłem do niego w żartach, że po czymś takim to ja biorę następnego. On tylko przytaknął, że jeśli będę się czuł na siłach, odda mi piłkę. „Przecież twój gol to jest również mój gol” – powiedział wtedy. I to są rzeczy, które budują zaufanie i pewność siebie.

Czy odejdę do Barcelony? Tak długo, jak będę miał wsparcie klubu, tak długo będę myślał tylko o Romie. Jestem tutaj szczęśliwy zarówno pod względem prywatnym, jak i zawodowym. Rozwijam się tutaj, poznaję lepiej nowe rozgrywki ligowe, a różne plotki są normalną rzeczą. W tej chwili moją głowę zaprząta wyłącznie Roma.

Chciałbym, i bardzo na to liczę, że uda mi się jeszcze w tym roku zagrać. Ale nie nastawiam się do powrotu na siłę, tylko jako naturalną kolej rzeczy wynikającą z pracy, jaką wykonuje, żeby być przygotowanym na 100 procent. Sporo zmieniło się od czasu, gdy po raz ostatni wystąpiłem w meczu. Są inni zawodnicy, jest nowy trener, który nie widział „na żywo” mojej gry w ekstraklasie. Inna jest również rywalizacja w ofensywie. Trzeba wywalczyć sobie miejsce w składzie. Na pewno nie od razu w podstawowym, ale z pewnością chciałbym złapać jakieś minuty jeszcze w tym roku. Do powrotu do pełnej sprawności nie brakuje mi już wiele. Chciałbym pokazywać się z jak najlepszej strony na treningach, w meczach drużyny rezerw czy w sparingach. Muszę w jakiś sposób przekonać trenera, że warto dać mi szansę i na mnie postawić.

Piłkarze tacy jak James czy Ribery pokazali swoje światowej klasy umiejętności w kluczowych meczach zeszłego sezonu. Minęło kilka miesięcy, a oni są już niepotrzebni? To niedorzeczne.