Fangol.pl

To było życzenie Matsa i jego ojca. Poprosił nas, żeby zezwolić mu na odejście. Mamy obecnie wielu środkowych obrońców i uważam, że to było właściwe z naszej strony.

Zawsze marzyłem, że jak już będę odchodził z Legii, to będzie jakieś fajne pożegnanie, pełny stadion, będę mógł wyjść z rodziną do kibiców, pomachać im. To najbardziej boli, że nie pozwolono mi godnie się pożegnać. Wiele osób chciałoby, abym przez swoje rozgoryczenie uderzył teraz w klub. O nie. To mój klub, to moje miasto. Tak, mam żal o to pożegnanie i zawsze to we mnie zostanie. Chciałbym podziękować kibicom, pracownikom, każdemu z kim miałem przyjemność współpracować. I to będzie zawsze bolało. Bo to, że Radović nie jest potrzebny jako zawodnik – nie ma problemu. To mój klub, tu wygrałem najwięcej, tu najwięcej dostałem, tu najwięcej dałem. Jedyne, czego chciałem, to po ludzku się pożegnać. Liczyłem na to. Tak się nie stało, żal zostanie do końca.

Rozegraliśmy dobre spotkanie i wygraliśmy, a tylko to się liczyło. Potrzebowaliśmy właśnie takiego meczu, żeby zyskać trochę pewności siebie i spokoju. Z każdym kolejnym spotkaniem ta drużyna rośnie i ten pojedynek był do tego dobry.