Fangol.pl

Nie widzę tej drużyny bez Keylora Navasa, gdyż jest dla nas ważnym zawodnikiem. Dla mnie sytuacja jest oczywista: będziemy mieć wiele meczów i będę liczyć na wszystkich.

Vuko ma tydzień, by porozmawiać z Carlitosem. Wyjaśnić, problemy, jakie mają między sobą. Bo ja nie wiem dlaczego trener Legii stawia cały czas na nieskutecznego, bezbarwnego Kulenovicia, który nie stwarza zagrożenia dla bramki rywala. Na ławce Vuković wciąż ma Carlitosa, który udowodnił już i w Wiśle i w Legii też, że może być zagrożeniem nawet dla takiego zespołu, jak Rangers. Dla dobra klubu, w rewanżu musi zagrać Carlitos. Wtedy Legia będzie miała szansę wygrać i awansować do Ligi Europy.

Nie mam wątpliwości, że Messi uczynił mnie lepszym piłkarzem i vice versa. Kiedy wygrywam trofea, muszę go pokonać i on musi zrobić to samo, by wygrywać. Naprawdę podziwiam go za to, czego dokonał. On też nie ukrywał rozczarowania, gdy odchodziłem z Primera Division, bo doceniał naszą rywalizację. Mamy doskonałe relacje zawodowe, bo konkurujemy od 15 lat. Nigdy jednak nie jedliśmy razem obiadu, ale nie wykluczam, że tak się stanie w przyszłości. Nie widzę żadnego problemu.

McGregor pokazał, że jest bramkarzem na najwyższym poziomie i zapobiegł zagrożeniu, które stworzyli legioniści. Będąc na pewnym poziomie, trzeba sprostować niektórym zadaniom, a golkiper zagrał bardzo dobrze, choć mam nadzieję, że w rewanżu jego rola nie będzie tak istotna. Majecki zatrzymał Morelosa, zapobiegł stracie bramki. To młody i utalentowany zawodnik, ale nie porównujcie go z Jerzym Dudkiem, który w trakcie swojej kariery wygrał Ligę Mistrzów. Na pewno będzie się rozwijał, ale… krok po kroku.

Shkodran Mustafi i Mohamed Elneny znają swoją sytuację. Chciałbym, aby byli szczęśliwi, a gdy nie grają, nie są szczęśliwi. Tak było w zeszłym sezonie. To są świetni piłkarze, jednak z takich, czy innych powodów, mieliby mało szans na pokazanie swoich umiejętności. Rozmawiałem z nimi wielokrotnie zarówno w zeszłym sezonie, jak i podczas letniego okresu przygotowawczego. Myślę, że pozytywnie skorzystają na odejściu do klubów, gdzie będą mogli odgrywać ważne role i z radością kontynuować karierę. Sytuacja jest wprawdzie znana, ale mamy do nich ogromny szacunek. Są z nami, trenują. Ja życzę im jak najlepiej.

W 2003 roku spotkałem się z Arsene'm Wengerem i byłem bardzo blisko przenosin do Arsenalu. Oczywiście kontaktowało się ze mną wiele klubów, choćby Valencia. Rozmawiałem też z Barceloną, Interem i Realem Madryt. Manchester United jednak już wcześniej zgłaszał zainteresowanie, które po sparingu ze Sportingiem znacznie wzrosło. Klub przyspieszył negocjacje i podpisał ze mną kontrakt.