Fangol.pl

Był taki moment, w którym wydawało się, że Piotr Zieliński będzie mógł trafić do Barcelony. Było blisko pod koniec 2019 roku. Nie wszyscy jednak chcą w to wierzyć. To był moment, w którym Piotrek nie miał jeszcze podpisanego kontraktu z Napoli, a Barcelona szukała rozwiązań.

Pytałem Cristiano o tę minę. Mówił: „Siedziałem tam godzinę, 55 minut poza wizją, więc byłem już trochę znudzony. No i nagle złapali jedno ujęcie, jak skrzyżowałem sobie ręce i mówią, że byłem obrażony”.

Byliśmy zaskoczeni, gdy 23 grudnia, tuż po wygranej 4:0 ze Strasbourgiem, Leonardo zebrał nas razem, aby zakomunikować, że klub nie liczy już na Thomasa w przyszłości. Po tym, jak w 2020 roku musieliśmy stawić czoła wielu trudnościom, osiągnęliśmy historyczny wynik z PSG, jesienią wyszliśmy z grupy w Lidze Mistrzów, graliśmy o pełną stawkę w Ligue 1, ta decyzja była trudna do zrozumienia. Przez cały sezon zmagaliśmy się z licznymi kontuzjami i koronawirusem. Odnieśliśmy wielki zawodowy sukces, nasze wyniki i tak były ponad stan. Letnie okienko transferowe nie wyglądało tak, jakbyśmy tego chcieli. Piłkarze, którzy odeszli po Final 8 Ligi Mistrzów, nie zostali należycie zastąpieni. To stworzyło napięcia między niektórymi członkami zarządu i sztabem. Dyrektor sportowy wyznawał inne zasady zarządzania drużyną niż trener. Mieli różne pomysły w wielu dziedzinach, a z biegiem czasu różnica się powiększała. Doprowadziło to do tego, że Leonardo postanowił powierzyć przyszłość innemu personelowi. Ta sytuacja nie mogła trwać dłużej. Lepiej było zakończyć to teraz, prawie na szczycie, aby pożegnać się z klubem, mając wiele wspaniałych wspomnień.