Fangol.pl

Chcieliśmy zostawić sprawę organom wymiaru sprawiedliwości, ale nieustanne ataki medialne ze strony Cezarego Kucharskiego zmuszają nas do przerwania milczenia. Wciąż kłamie, obraża, insynuuje i pomawia, atakując zza winkla. W gwarze ulicznej są określenia na takie osoby. To jest sprawa kryminalna. Nie mógł się pogodzić z tym, że Robert Lewandowski, mając ku temu wiele powodów, utracił do niego zaufanie i zmienił agenta oraz osoby zarządzające. Kucharski swoimi działaniami popełnił straszny błąd i wie o tym. Jedyna obrona, jaka mu pozostała, to szaleńczy atak przez notoryczne kłamstwa, insynuacje i robienie z siebie ofiary politycznej. Stać go jedynie na tanią insynuację. Ma płonną nadzieję, że ludzie pomyślą, iż Robert Lewandowski ma "pisowskiego adwokata". To frajerska, ubecka metoda działania zza winkla. Rzucić potwarz i się schować. Niektórzy tak mają i wyżej nie podskoczą. Oto człowiek mający zarzut o ordynarny szantaż na kilkadziesiąt milionów złotych dla siebie, który donosił do dziennikarza na swojego klienta i jego żonę, śmie porównywać się do więźnia politycznego tuż po 40. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego i w obliczu obecnej sytuacji na Białorusi. Proszę zwolnić mnie z komentarza w tym zakresie, bo nie chcę używać zbyt dosadnych słów. Żadnych świętości. Obrzydliwe.

Odejście z Bayernu było trochę smutne. Otrzymałem wielką szansę, za którą jestem wdzięczny. Graliśmy wymagający i atrakcyjny futbol, mieliśmy jeden z najlepszych okresów w historii klubu. Wiem, że taka jest piłka, ale tamta drużyna, która była wyjątkową grupą, w pewnym sensie się rozpadła. Smuci mnie to. Z klubu odeszli ważni gracze: Thiago, którego bardzo cenię jako piłkarza i człowieka, Jerome Boateng, David Alaba. Nie można zapomnieć o Javim Martinezie, który też był cennym piłkarzem. Tamta drużyna miała szczególny charakter. Zawsze była w stanie stanąć na wysokości zadania, gdy naprawdę miało to znaczenie.

Nie wiem, czy Anglia byłaby dla Zielińskiego dobrym kierunkiem. Na Wyspach tempo gry jest znacznie szybsze. Biegasz 150 mil na godzinę i musisz zachować przy tym świeży umysł i technikę. Jednak we Włoszech piłka obraca się nieco wolniej. W czołowym angielskim zespole Piotrek mógłby mieć problem z regularnymi występami. Anglia to oczywiście lepsze pieniądze i ogromny prestiż, ale ja widzę Piotrka gdzie indziej. Ma wszystko, by świetnie odnaleźć się w niemieckiej Bundeslidze. Jeżeli Niemcy, to w jego przypadku oczywiście tylko Bayern Monachium. W Hiszpanii Piotr na pewno także by sobie poradził, ale ja doradzałbym mu Niemcy. Wydaje mi się, że Piotrek jeszcze nie postawił kropki nad i w obecnym klubie. On czuje, że w Napoli nie zrobił wszystkiego, a zdobycie mistrzostwa Włoch jest teraz bardzo realne. Na pewno chciałby też wrócić do rozgrywek Ligi Mistrzów. Poza tym: w Neapolu czuje się wyśmienicie, mają świetną "paczkę" zawodników rozumiejących się bez słów. Trudno rozstawać się z takim towarzystwem.