Fangol.pl

Chciałem się skupić na tym zgrupowaniu, na tym, co nasz czeka we wtorek. Na temat Maćka przyjdzie jeszcze pora. Dzisiaj nie chcę o tym mówić. Nie czas i nie miejsce. Nie ma go na zgrupowaniu i nam w niczym nie pomoże. Czas, aby się wypowiadać o Rybusie przyjdzie później. Na pewno nie będziemy uciekać od tego tematu, spokojnie.

Urodziłem się w Anglii i kibicuję Manchesterowi City całe moje życie, wiem naprawdę dużo o tym klubie. Czuję się tu trochę jak w domu. Byłem na wielu meczach City. Dodatkowo uważam, że w Manchesterze City mogę jeszcze się rozwinąć i grać swoją najlepszą wersję futbolu.

W polskiej piłce nie jest jeszcze tak różowo, jak mogłoby się wydawać. Nasza liga jest piękną bańką, ale wewnątrz wygląda zupełnie inaczej. Do tego doszły – nie ukrywajmy – moje lata i stan zdrowia, który nie pozwoliłby mi reprezentować barw Legii Warszawa na odpowiednim poziomie. Stąd więc wzięła się moja decyzja i… może na tym poprzestanę. Przyznam się, że nawet z perspektywy czasu nie mam pojęcia, co się stało. Można tylko domniemywać. Wydaje mi się, że osiągnięcie celu, którym przez tyle lat była gra w Europie, sprawiło, że ze wszystkich zeszło powietrze. Sądzę, że było trochę takiego myślenia na zasadzie: coś pokazaliśmy i nie musimy udowadniać już niczego w ekstraklasie. Przeżyłem swoje piłkarskie i prywatne życie na swoich zasadach. Myślę, że to jest dla mnie najważniejsze i to chyba najistotniejsza pointa tego, co się w moim życiu wydarzyło.

Rzuciło mi się w oczy to, że umiemy dobrze rozpocząć spotkanie, obejmujemy prowadzenie, ale później nie jesteśmy w stanie trzymać równie wysokiej intensywności i koncentracji. W drugich połowach gramy dosyć nerwowo, czasami wygląda to dramatycznie. Jestem bardzo ciekawy meczu z Belgią na Narodowym, bo on pokaże, ile wyciągnęliśmy z lekcji futbolu, jaką otrzymaliśmy w Brukseli. W Rotterdamie nasza reprezentacja pokazała, że umiemy postawić się faworytom, liczę na to także we wtorek.